beden

gündem maddesi olarak "bedenimiz bizimdir"

içinde yaşadığımız bedenin sahibi biz miyiz? bu sorunun bir çok farklı cevabı var ama en yaygın ve birbirine en zıt 2 görüş şunlar:

1) evet, bedenim benimdir ve onunla ne yapacağıma ben karar veririm.

2) bedenim şu acınası kısalıktaki hayatımı içinde sürmem için bana emanet edilmiş bir kılıftır. nasıl kullanacağıma dair bir kullanım kılavuzu da var ancak kullanım kılavuzuna uymak yada uymamak benim elimde. bu uygunsuz kullanım sonucu oluşacak ürün ömrünün kısalması yada garanti kapsamı dışında kalma durumları da beni ilgilendirir. her koyun kendi bacağından asılır.

bu iki görüş her ne kadar aynı noktada buluşuyor gibi gözükse de kazın ayağı öyle değil. ilk görüş tanrı tanımaz bir yaklaşımın ürünü. ikincisi ise evet tanrı ve öbür dünya var ve ben kendi isteğimle cızbız köfte olma yolunda ilerliyorum.

işte öyle bir şey

Umuttepe'nin ya hep ya hiç kanunlarını unutmuşum. Ya donduran ayaz, ya buharlaştıran sıcak.

İçinde tanıdık bir yüz görmediğimiz yer hala bize ait midir? 

Öğrenci işlerinin yerini değiştirmişler. Sorduğum her öğrenci bana yabancı muamelesi yaptı. Haykırmak istedim burası benim okulum, ben 4 yıl bu koridorlarda gezdim, bu banklarda oturdum, bu sınıflarda okudum. Burası benim okulum ve siz bana yabancıymışım gibi davranıyorsunuz. Bu haksızlık!

İnsanların bazısında vefa yok belki ama okulların hiç vefası yok. Bir kez bitirmeye gör hemen silip atıyorlar seni ve el kalıyorsun her şeye...

Tanıdık bir yüz göremediğim yere hala benim yerim diyebilir miyim?

Sınav zamanına denk gelmişim. Kapı önlerinde sınavdan çıkmış hüzünlü, mutlu, agresif çocuklar yada sınava girecek, elindeki notlara kafasına sokmak istercesine bakanlar. Hepsi çocuk...

Bana artık tanıdık olmayan bu yere okulum diyebilir miyim? Bilmiyorum. Ama o beni hiç özlemese de ben onu çok özlemişim. Aradan geçen 1 yıl yetmiş burnumda tütmesine.

Öğrenciyken medeniyete, şehre uzaklığımızı, unutulmuşluğumuzu vurgulamak için Umuttepe değil Unuttepe derdik buraya. Sahiden de unutmuş beni hem de bu kadar çabuk...


Hani eski bir resme bakarken, hani yılları sayar da insan, hani gözleri dolar ya birden, işte öyle bir şey...

05.06.2012
Unuttepe