iğne

oldu yine aynı şey oldu işte biliyodum ki ben zaten! finallerin stresi, can sıkıntısı, ıvır zıvır ve ben yine hasta oldum. boğazlarım iltihaplanmış. bu laf da komik biraz aslında kaç tane boğazımız varsa... her zamanki reçeteyi yazdılar artık çok net biliyorum ne yazılır ne yazılmaz.

- 10 tane antibiyotik iğne. aslında 6 tanesi yeterli ama poponuz kevgire dönmeden doktorlarımızın içi aslaaaa rahata eremez.
- ağrı kesici. bunu da öyle kıytırık bi ağrı kesiciden seçin ki hiçbir işe yaramasın. mesela minoset. yav ben normal bir baş ağrısında bile apranax fort içiyorum. burda ölüm döşeğindeyim sen bana minoset yaz tamam mı doktor?!
- gargara. illaki mentollü naneli. illaki üstüne su içilmez ağız çalkalanmaz, neyseki çok berbat değil az berbat bişey.
- vitamin. en çok da buna gülüyorum sanki grip oldum. enfeksiyon var len. vitamin ne! bide yazdığı vitaminde bebek vitamini supradin.

asıl can sıkıcı olan noktaya geliyorum. baktım boğazlarım(!) bembeyaz dedim bunun sabahı kötü, ertesi gününede sunumum var, hasta olamam yani. bekçimiz osman amca sağolsun ben götürürüm seni dedi. yakın diye üniversite hastanesine çıktık saat 12. ağır yaralı var 2'ye kadar bekleyin dediler. şaka mı diye düşündüm ama adam çok ciddiydi. altı üstü boğazıma bakıp buna iğne vurun yada serum takın diyecekti. o sırada yüksek ateş nedeniyle titriyordum, gözlerim yaşarıyordu, sinirlerim ayağa kalktı, bir de inanılmaz ama gerçek ben bu yaşıma geldim daha hiç tek başıma hastaneye gitmedim. bırak devlet hastanesini özele bile gitmedim ki devlet hastanesi nasıl berbat bişeydir ancak duyduklarımdan biliyorum ama biliyorum.

üniversite hastanesi olmayınca, merkezdeki devlet hastanesi hiç olmaz dedim, özele gidelim. gittik muayene, ağrı kesici iğne, reçete, ilaçlar için nöbetçi eczane derken eczacı pretisyen hekim bu antibiyotiği yazamaz, sistem vermiyor ilacı dedi. ben hep alıyordum diyodumki, yasa yeni geldi uzman doktor kaşesi lazım bu reçeteye dedi, gerisingeri gittik hastaneye. meğersem onlarda da acilde nöbetçi uzman doktor kalmazmış hiç. kadın tablet yazıcam o zaman dedi, eyi madem yaz ama ben tabletle iyileşmem dedim. yapcak bişey yok dedi doktor. inanamadım. yapcak bişey yok dedi!

yeni reçetemizle eczaneye gittik ama nasıl sinirliyim zaten hastayım ayakta zor duruyorum. eczacıda kılın önde gideniydi ona da fena taktım. kırk saatte verdi ilaçları o sırada bende bi çare düşünüyorum, nasıl toparlarım diye. 1 tane antibiyotik iğne ne kadar dedim. 8,5 liraymış. düşünün yani sosyal güvencem olmasa benim sırf iğnelerim 85 lira tutacak. hastalık ne pahalıymış dedim. devletimize de teşekkür ettim. ama benim çalışan bağkurum var o yüzden benden azcık kesinti yapıyolar onu sevmedim, yapmayın kesinti devletcağızım. reçetedeki ilaçlara ek olarak bir antibiyotik iğne bir de enjektör aldık, yurtta hemşire kızlar var, artık kaderime razı olup vurdurucam dedim. çıktık yurda ama kız beceremedi, çok canım yandı, hala yanıyor. evet totalde 12 iğne yiycem. popom şimdiden çok ağrıyor. 12 de 3. hadi bakalım. hepsini yaptırırsam kendimi kutlamalıyım.

yani burdan çıkarılacak ders. eğer antibiyotik iğne yazdıracaksanız gündüz muayeneye gidin. yok, aniden hasta oldum, acile gidicem diyorsanızda, özele gitmeyin, gidersenizde büyük bir hastaneye gidin, nöbetçi doktor uzman olsun çünkü pretisyenleri fasulyeden sayıyorlar artık.

son olarak caanım kanuni'nin bir lafı ilen bitiriciim. "olmaya devlet cihanda bir nefes sıhhat gibi"