Hani korku filmlerinde olur ya. Kutuplarda güneşsiz 1 hafta ya da 1 ay geçirilecektir. Kesin vampirler, kurtadamlar, türlü ucubeler sarar ortalığı. Ben kutuplarda güneşsiz aylarda geçen bir romantik komedi yada dram filmi bilmiyorum. Hepsi sıkıntı, korku, gerilim...
Demek güneşin terk-i diyar etmesi insanları huzursuz ediyor. Peki, sizin güneşiniz hiç sizi terketti mi? O soğuğu, korkuyu, hüznü, o tarifsiz yakıcılığı, iç sıkıntısını, mutsuzluğu hiç hissettiniz mi? Hiç çaresiz kaldığınızı ve güneşin bir daha doğmayacakmışçasına battığını düşündünüz mü? Ufuk çizgisindeki son kırıntısını aklınızda tutup günlerinizi o ışığa tutunarak geçirdiniz mi?
Emin olun filmlerdekinden daha korkunç insanın güneşini kaybedip o gece yaratıklarıyla başbaşa kalması. Hele ki o güneşin doğmasından önce hep karanlıklarda yaşadıysa insan...
O güneş onun can suyu, yaşama sebebi, ilhamı, aşkı... Onu kaybedince ne yapacağını nasıl da şaşırıyor insan...
H.K.Ş
21. 09.09
Umuttepe/Kocaeli
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder