bu ay

bu ramazan çok tekdüze geçiyor. geçen yıl güzeldi Ürdün'de ama o zamanın güzelliğinin başka sebepleri vardı. Fatihim vardı o zamanlar. ama şimdi yok. çok özlüyorum.

dostlara ilgisizlikten müebbet hizmet cezası veriyorum kendime. çünkü seneeem kaç zamandır şu armutlu tatilini halletmemi söylüyor, onu ancak bugün yaptım, bide zehrama iftara gidicektim gençlik kollarındaki çalışmalar yüzünden iptal oldu :( daha da ne zaman gideriz artık belli değil.

zehra ablayı ne aradım ne sordum bide iftar planı yapcaktık güya.

bide sultanahmette iftar ve sahur yapcaktık. tahanın dersanesi var. hiçbişey yapamıyoruz.

geçen gün işle alakalı bi durum için finansbanka gittim, hazır gitmişken garantiyede uğra dedi babam. çok uzak susarım gidemem dedim sonra o şubede işimi halledemedim teeee içmelere gitmek zorunda kaldım. babaların canını sıkmamak gerek.

hep içim kararmış benim farkında değilmişim. şikayetlere baksana...

amaaaa
tek bir güzel şey olmadı mı dersen de söyleyeceğim ilk şey: yunus, zehra ve şeyma bize iftara geldi :) trivial pursuit oynadık. genel kültür oyunu. zehranın ve şeymanın genel kültürü yokmuş. bunu öğrendik :D

bideeee şeyma teyze oldu. İnşaallah hayırlı bir evlat ve hayırlı bir yeğen olur. merve ablaya da en yakın zamanda ziyarete gitmem gerek.

ben bu vicdanla her işi bırakıp sadece dostlarıma vakit ayırsam yine bitiremezmişim gibi geldi.

ebruyu çok özledim. çoooook hemde. ne olursa olsun çok seviyom onu ben. inşallah okullar açıldığında aramız düzelmiş olur. bunu gerçekten çook istiyorum.

ve son olarak!! stajımı laylon yaptığım için çok pişmanım. staj defterine ne yazıcağımı bilemiyorum ve okullar açılmak üzere. biri bana yardım etsin!

not: herkesi çok özlemişim. bu ramazan benim için özlemeler ayı oldu. inşallah yakın zamanda kavuşmalar ayına ereriz...

bir sürrealist

Salvatore'dan bahsettikten sonra Salvador'dan bahsetmemek olmaz tabi. farklı ırklardan da olsalar isimleri aynı anlama geliyor. "saviour" yani kurtarıcı. Dali ile 9 yaşımdayken tanıştım. çocukluğun o muhteşem "herşey mümkündür" algısıyla Dali bana bir arkadaş gibi görünmüştü. ilerleyen yaşlarda gerçekliğin pençesine fazlaca düştüğümü hissettiğimde, gerçeküstü bir tablo yada hikaye her zaman kurtarıcım olmuştur.



Dali, 1904-1989 yılları arasında yaşamış. benim doğum yılım onun ölüm yılı olmuş. oysa tanışmayı ve bir 5 çayı içmeyi isteyebileceğim en egzantrik insan oydu. hayatıyla ilgili daha birçok ayrıntı burdan öğrenilebilir. burda laf kalabalığı yapacak denli çok konuşasım yok.

fon müziği seçimine gelirsek, açıkçası ben Dali'nin tablolarında atmosfersizlik hissine kapılıyorum. bu sessizlikten fazlası. sessizliğin bile kendine has bir sesi var ve ancak havasız, yerçekimsiz bir ortamda mutlak sessizliğe ulaşılabiliyor. evet, Dali dediğimizde yerçekimini, atmosferi, içinde bulunulan anı geçersiz kılan birşeyden bahsediyoruz demektir. bunu en güzel anlatan da Belleğin Azmi tablosudur bence.



Belleğin Azmi (1931)

unutulmuş diyarlar

ben bu blog işinin altından kalkamıyomuş gibi görünsemde asıl sebep tembelliğimdir. bu böyle biline. :) diğer yandan illaki edebi bişeyler çıkarıcam diye bekleyerek kendimi köreltmem ve üşengeçlik katsayımı arttırmam da anlamsız. dolayısıyla biraz günlük olaylar, biraz film, biraz kitap, biraz müzik arada ilhamlar şeklinde devam ediyoruz.

Bu yazı için blind guardian'ın the dark elf şarkısını fon müziği seçiyorum ve bırakıyorum hikaye kendini anlatsın..

R.A.Salvatore Amerika'da doğup büyümüş kalabalık bir ailede yetişmiş (ki bu benim için bolca ilham ve eğlence demektir), fantezi kurgu ve bilim kurgu yazarı. yazarlıktan önceki mesleği bar fedailiği ayrıca boks sporuyla da ilgilenmiş bu yüzden dövüş sahneleri çok ayrıntılı ve hayal edilmesi zor (en azından benim için :)) tolkien'in yüzüklerin efendisi serisini doğumgününde bir yakını hediye etmiş ve serüven başlamış. unutulmuş diyarlar serisi Salvatore'un en çok takip edilen serisi. diğerleri ise yıldız savaşları ve iblis savaşları serileri. her ne kadar edebiyatı ve ebediyeti tartışılsa da sürükleyiciliği ile yeni başlayanlar için birebir.