bu blog'un açılışı ilham perisi leyli'ye ithaf edilmiştir. :)
sena, aradığımda yanımda bulduğum ve beni aradağında hep yanında olacağım arkadaşım...
günlük tutmaya da sayende başlamıştık, blog tutmaya da öyle başladık :))
insanları güzele yönledirme gibi belki de farkında olmadığın olağanüstü bir özendirme gücün var. bu konuda üstüne toplumsal sorumluluk yüklü bence :)) senin aksine, bildiğin gibi benim ters yönde bir gücüm var. arkadaşlığımız BEN'i dengelememi sağlıyor. seninle yaptığım sohbetlerin keyfini çok nadiren bulabiliyorum muhabbetlerde. günlük hayat hayhuyla su gibi akıp geçiyor. gece yatağıma uzandığımda bugün ne elde ettim? diyorum kendime, bugün neyi düşündüm?, neyi savundum?, bugün bir işe yaradım mı?, yoksa ne zararlı ne yararlı bir köpek yavrusu gibi dolanıp durdum mu ortalıklarda... seninle geçen muhabbetlerimizin ardından, ister 5 dakikalık bir telefon konuşması, ister saatler süren masabaşı sohbetleri olsun, düşünecek birşeyler, kendimi sorgulama yada dinleme süreci buluyorum. o da olmadı bir keyif, mutluluk, bünyeye yayılan bir letafet(iskender pala okuyorum bu aralar, kelimelerimi mazur görünüz hanımefendiciğim :)))
kişisel gelişim okumayı sevmem bilirsin, çünkü kişisel gelişim rehberi bir arkadaşım var :)) bunun teşekkürü nasıl olur bilmiyorum ama benim için harika bir arkadaş olmana teşekkürüm bu ithaf olsun dedim. bu seferlik idare et :))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder